“Quloq sol, o‘g‘lim. Bu so‘zlarni sen uxlayotgan paytda aytyapman; sening jajji qo‘llaring chekkang tagida, sarg‘ish sochlaring esa terlagan peshanang uzra yoyilgan. Men xonangga yolg‘iz o‘zim, bildirmasdan kirib oldim. Bir necha daqiqa avval kutubxonada gazeta o‘qib o‘tirganimda, meni pushaymonlikning og‘ir to‘lqini shiddat bilan qamrab oldi. Men o‘z aybimni his etgan holda sening jajji karavoting tepasiga keldim.
Mana, men nimalar haqida o‘yladim, o‘g‘lim. Men o‘zimning noxush kayfiyatimni sening ustingga go‘yo to‘kib yuboribman. Kiyinayotganingda seni so‘kib, haqorat qildim, maktabga otlanayotganding, yuzingni ho‘l sochiq bilan artayotganding. Men seni poyafzalimni tozalamaganing uchun qattiq koyidim. Egningdan nimanidir olib, polga tashlaganingda, nihoyatda jahlim chiqib baqirib yubordim.
Men nonushta ustida ham senga yopishib oldim. Sen choyni polga to‘kib yubording. Ovqatni ochofatlarcha tanovul qila boshlading. Barmoqlaringni dasturxon ustiga qo‘yding. Nonga yog‘ni ko‘proq surtib yubording. Shundan so‘ng o‘ynash uchun tashqariga chiqib ketayotganingda, men poezdga chiqish uchun shoshayotgandim. Sen menga burilib qarab, qo‘lingni silkitding va: “Dada, xayr, ko‘rishguncha!” — deding. Men esa qovog‘imni uyganimcha: “Yelkalaringni to‘g‘rila”, deb javob berdim.
So‘ngra kun oxirida bari yana qaytadan boshlandi. Yo‘lak bo‘ylab uyga odimlar ekanman, sening soqqachalar bilan tizzalab o‘ynaganingga ko‘zim tushdi. Paypog‘ingda teshiklar bor edi. Men seni o‘rtoqlaring oldida kamsitdim, oldimga tushib uyga yurishga majbur etdim. Paypoqlar juda qimmat turadi, agar sen shaxsiy pulingga olganingda bu nihoyatda yoqimli bo‘lardi! Anglayapsanmi, o‘g‘lim, bu gaplarni men, sening otang aytyapti!
Esingdami, keyin sen kutubxonaga kirding. U yerda men mutolaa bilan band edim. Sen ohista qadam qo‘yding, men esa xalaqit berayotganingni aytdim. Sen gangib, eshik yonida to‘xtab qolding. “Senga nima kerak o‘zi?” deb keskin so‘radim men.
Sen lom-mim demading, biroq birdan chopib kelib, bo‘ynimdan quchoqlab olib, meni o‘pa ketding. Sening qo‘lchalaring meni mehr-muhabbat bilan qisar, Xudovandi karimning ko‘nglingga solgan bu mehri mening ehtiyotsizlik bilan yo‘l qo‘ygan munosabatimni ham butkul yuvib yuborgan, adoyi tamom qilgan edi. Shundan so‘ng sen jajji oyoqchalaringni bir-bir bosib, zinadan yuqoriga chiqib ketding.
Shundan keyin mening qo‘llarimdan gazeta sirg‘alib tushib ketdi, butun vujudim dahshatli, ko‘ngilni aynitadigan bir qo‘rquv qamrab oldi. Bu odatlar meni qanday ahvolga solib qo‘ydi o‘zi? Xarxasha odati, hadeb koyiyverish – kichkina bo‘lganing uchun mening senga bergan mukofotim ana shu edi. Seni yaxshi ko‘rmayman, deyishim mumkin emas, ammo gap shundaki, men yoshlik chog‘ingdan ko‘p narsani kutganman va seni shaxsan o‘zimning yillarim bilan o‘lchabman.
Sening tabiatingda esa sog‘lom, go‘zal, samimiy jihatlar shunchalik bisyorki, bu – mitti ko‘nglingning ulkanligidan dalolat beradi, u hov anovi tepaliklar ortidagi subhidam nurlariga o‘xshaydi. Bu sening beixtiyor menga birdan shiddat bilan bag‘rimga o‘zingni otganingda namoyon bo‘lgandi. Sen uxlashdan oldin meni o‘pish uchun kirgan eding. Bugun bundan boshqa hech narsaning ahamiyati qolmadi, o‘g‘lim! Men qorong‘ida karavoting tepasiga kelib, ming bir xijolatga tushib, oldingda tiz cho‘kaman!
Bu juda zaif holda gunohni yuvish demakdir. Bilaman, sen uyg‘onganingda, bu gaplarning hammasini aytganimda ham tushunmas eding, o‘g‘lim. Ammo ertaga men haqiqiy ota bo‘lmoqchiman! Men sen bilan do‘st bo‘laman, qiynalsang, ranjisang, birga qiynalaman, kulsang, men ham birga kulaman. Jahlim chiqqanida, birorta achchiq so‘z chiqadigan bo‘lsa, tilimni tishlayman. Men: “U hali bola-ku, sening zurriyoding”, degan gapni xuddi qasamyod kabi tinmay takrorlayman.
Men seni fikran voyaga yetgan erkak o‘rnida ko‘rganimdan qo‘rqib ketdim. Hozir esa, senga tikilib, o‘g‘lim, karavoting tepasida horg‘in turar ekanman, tushunaman, sen ham kichkintoysan. Kechagina onangning qo‘lida, boshing esa uning yelkasida edi. Men senga haddan ziyod talabchanlik qilganman, senga haddan ortiq talab qo‘yganman”.

Rus tilidan Fathulla Namozov tarjimasi