OKTABR IBTIDOSI

Sen menga atirgul sovg‘a qilasan, butasi – o‘zingga.
Bog‘ingdagi o‘zi uzilib tushgan olmalarni tuhfa qilasan,
ammo… daraxtlarni emas, uyni emas, farzand emas.
Va sening so‘zlaring qushning chug‘uriday yengil.
 
Men senga yolvoraman: men bilan uzoqroq qol,
keyin yo‘qol.
Mana, qushlar ham shu -
maymunjonning pishgan mevalarini cho‘qilab,
qaygadir olib ketarlar…
senga o‘xshab.
 
ADASHUV
 
Yigit aytardi:
muhabbat – bu yengilgina qor,
hammaning boshiga qo‘nar baravar,
va tezda erib ketar.
 
Mahbubasi unga derdi:
Yo‘q, ishq – gulxan,
hamma uni toptaydi,
yong‘in kattalashib ketmasin deya.
 
Ular jim qolishdi.
Bir-biriga otildi
va uzoq ko‘kka boqib, yerda yotishdi.
 
Yigit qorday eridi, qiz hissiyotning gulxanida yondi.
Va, albatta, ikkalasi ham
qabrgacha cho‘ziladigan abadiy muhabbatga ishonmasdilar.
 
Karim Bahriyev tarjimalari