* * *

Xilvatda xayol sursamu ko‘z solsam uning-la
Ruh olamining do‘st ko‘rinar panjarasindan,
Jo‘shgay yuragim, koshki bir on qolsam uning-la
Bir aksi sado tuysam uning totli sasindan.

Har holu ishim qutli so‘zin amriga solsam,
Vasliqla zamon charxini bir to‘xtata olsam,
Vahdatda bir osuda saroy qurdira bilsam
Ko‘nglimni abad qurguchi ul handasasindan.

Farhod kabi qo‘rqmas na tog‘u na dala-tuzdan,
Vuslat deya tap tortmagay ul hech g‘alamusdan, 
Jon tanda yonartog‘ kabi portlandi bu yuzdan-
Jonon eliga boqmoq uchun ust tepasindan.

Bir lahza sevintir shu haqir bandani, yo Rab,
Ko‘z yoshi to‘kib bunda so‘roqlar sani, yo Rab,
O‘ylab turadirman, chaqirar deb mani, yo Rab,
Tiq etsa eshik zulfuni goh yel nafasindan.

Komil kishilar hech tilamas amri maholni,
Johilki o‘yin deb biladir bizdagi holni,
Mushtoqi mudom kun-kecha istar u jamolni,
Hech ibrat olurlarmi bashar falsafasindan.

Hijron alamindan necha ellar yoqa yirtar,
Bitmay bu firoq fasli, visol dardlari ortar,
Jovid kabi osiyni o‘zing avf ila qutqar,
G‘aflat yo‘lining nafu havo vasvasasindan.

Turkchadan Tohir Qahhor tarjimasi