O`n sakkizinchi asr Angliyasining mashhur rassomlaridan biri William Golman Guntning bir asari London Qirollik muzeyida tomoshaga qo`yilgan edi.

Bir bog’ tasvirlangan bu asarga Gunt “Koinot yoritgichi” nomini bergan edi. Rasmda tunda qo’lidagi fonus bilan turgan haqir bir odam tasvirlangan, odam bo’sh qo’li bilan eshikni taqillatar va ichkaridan bir javob kelishini kutayotgan holda turardi.

Rasmni ko’rib chiqqan san’at tanqidchilaridan biri “Judayam go`zal asar” dedi. Gunt’ga “Faqat ma’nosiga hech tushunolmayapman. Odam qoqayotgan echik hech ochilmaydimi, eshikka tutqich qo’yishni unutibsiz, shekilli..” 
Rassom Gunt ma’noli bir jilmayish qildi, va huddi shu savolni kutayotganday:

“Odam oddiy bir eshikni qoqayotgani yo’q” dedi. 
“Bog’dagi bu eshik, insonnig qalbini ifodalayapti. Faqat ichkaridan ochilishi mumkun bo’lgani uchun tashqaridan tutqich qo’yishga ehtiyoj yo’q”.

Muhammad Alihon tarjimasi